ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Μεταβολές κλάσματος εξώθησης, διαστολικής λειτουργίας, αντιμετώπιση πνευμονικού οιδήματος

Κατηγορίες: Καρδιολογία
Εικόνα Άρθρου

Μεταβολές κλάσματος εξώθησης, διαστολικής λειτουργίας, αντιμετώπιση πνευμονικού οιδήματος

Συνδυασμός συμβατικής και ομοιοπαθητικής αγωγής

Μεταβολές κλάσματος εξώθησης και βελτίωσης διαστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας, καθώς και αντιμετώπιση πνευμονικού οιδήματος - καρδιογενούς σοκ, σε ασθενή με βαριά καρδιαγγειακή ανεπάρκεια ισχαιμικής αιτιολογίας, μετά από συγχορήγηση συμβατικής και ομοιοπαθητικής αγωγής.

Του Ιωάννη Ελευθεριάδη, Αναισθησιολόγου - Ομοιοπαθητικού.

Πρόκειται για ασθενή 72 ετών με μακρύ ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη ινσουλινοεξαρτώμενου και γενικευμένη αρτηροπάθεια (περιφεριακών αγγείων στεφανιαίων αρτηριών και καρωτίδων). Επίσης, έμφραγμα κατωτέρου τοιχώματος προ 25ετίας.

Μέχρι τις αρχές του 1998 η κατάσταση ήταν σταθερή (στηθάγχη σταδίου II, μέτριας βαρύτητας διαλείπουσα χωλότητα, απουσία συμπτωμάτων από τη στένωση των καρωτίδων).Σε όλο αυτό το διάστημα των 25-30 ετών λαμβάνει σταθερή αγωγή (νιτρώδη, ινσουλίνη 50-70 μονάδες, δακτυλίτιδα και β-αναστολείς).

Κατά τη διάρκεια του 1998 η κατάσταση επιδεινώνεται με εμφάνιση στηθάγχης σταδίου III ή και IV και επιδείνωση της βαρύτητας της διαλείπουσας χωλότητας (καυσαλγίες, δυσαισθησίες κάτω άκρων, τροφικές διαταραχές δέρματος).

Στο triplex καρδιάς παρουσίασε κλάσμα εξώθησης 42% (εικόνα 1) και σοβαρού βαθμού ανεπάρκεια μιτροειδούς βαλβίδας (εικόνα 2). Θεραπευτικά αυξήθηκαν οι δόσεις των χρησιμοποιημένων φαρμάκων ενώ παράλληλα δόθηκε και ομοιοπαθητική αγωγή.

Το φάρμακο που δόθηκε από πλευράς ομοιοπαθητικής ήταν το Kali-arsenicum και τα κριτήρια επιλογής του ήταν καθαρά από τον ψυχισμό του ασθενούς και ήταν τα εξής:

Υπερβολικό άγχος υγείας χωρίς όμως να το δείχνει άμεσα. To Kali-arsenicum ουδέποτε δείχνει φανερά το άγχος υγείας που έχει αντίθετα μάλιστα το αρνείται, αλλά συνέχεια συζητά για την υγεία του. Έχει ένα μοναδικό τρόπο να σε αναγκάζει να τον πηγαίνεις από γιατρό σε γιατρό για χρόνια προβλήματα που έχει, αρκεί και μόνο για να του πουν ότι δεν έχει επιδεινωθεί η κατάσταση της υγείας του.

Μεγάλη κτητικότητα και αυταρχικότητα σε οποιαδήποτε συναναστροφή του.

Απόλυτος στις απόψεις του

Αρνητικές σκέψεις και απαισιοδοξία σε ότι τον απασχολούσε.

Σε χρονικό διάστημα 12 ημερών από την έναρξη των ομοιοπαθητικών το triplex καρδιάς έδειξε θεαματική βελτίωση του κλάσματος εξώθησης 59% (εικόνα 3) και της ανεπάρκειας της μιτροειδούς. Η βελτίωση αυτή παραξένεψε πολύ τον καρδιολόγο του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα γιατί με μόνο τα χημικά καρδιολογικά φάρμακα θα την περίμενε σε διάστημα 20-30 ημερών.

Την επόμενη χρονιά, λόγω νέας επιδείνωσης της κατάστασης του υποβάλλεται σε πλήρη καρδιολογικό έλεγχο. Η στεφανιογραφία δείχνει στεφανιαία νόσο 3 αγγείων και συνεστήθη άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.

Εν αναμονή του προγραμματισμένου χειρουργείου παρουσιάζει πνευμονικό οίδημα και καρδιογενές shock. Εισάγεται στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου νοσηλεύτηκε για 25 ημέρες. Στο χρονικό αυτό διάστημα η κατάσταση του είναι πολύ κρίσιμη με επαναλαμβανόμενα επεισόδια πνευμονικού οιδήματος και καρδιογενούς shock (2-3 κρίσεις ημερησίως), τα οποία αντιμετωπίζονται από τους γιατρούς της Μονάδας με τα γνωστά φάρμακα, αλλά και με τη βοήθεια των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων.

Σε μια από τις κρίσεις ο υπερηχοκαρδιογραφικός έλεγχος έδειξε:
- Μεγάλη μείωση του κλάσματος εξώθησης (Κ.Ε. 19-21%)
- Σοβαρή Διαστολική δυσλειτουργία αριστερής κοιλίας.
- Επιδείνωση της ανεπάρκειας μιτροειδούς (4/4 + ) (εικόνες 4,5,6).

Το χαρακτηριστικό και αναμενόμενο εύρημα σε κάθε βελτίωση της κλινικής κατάστασης του ασθενούς (ανάταξη του πνευμονικού οιδήματος και του shock) ήταν αφενός μεν η σημαντική μεταβολή των ηχοκαρδιογραφικών ευρημάτων (κλάσμα εξώθησης 40-45%, μέτριας βαρύτητας διαστολική δυσλειτουργία αρ. κοιλίας, ανεπάρκεια μιτροειδούς 2-3+4+), αφετέρου δε ο μικρός χρόνος διάρκειας της κρίσεως (10-20 λεπτά), γεγονός που παραξένεψε πολύ τους γιατρούς της Μονάδας και αποδόθηκε στη συγχορήγηση χημικών και ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο που χορηγήθηκε ήταν το Carbo-Vegetabilis. Η επιλογή έγινε με βάση: 1) Την κλινική εικόνα (έντονη δύσπνοια, αίσθημα επικείμενου θανάτου και ο ασθενής μπορούσε μόνο καθιστός και ήθελε αέρα στο πρόσωπο, ενώ όλο το σώμα ήταν παγωμένο). 2) Την καρδιακή λειτουργία (το carbo vegetabilis βοηθά πολύ στην αποκατάσταση του καρδιακού ρυθμού.)

Στον ασθενή αυτόν η κρίση του πνευμονικού οιδήματος οφειλόταν στο ότι ο φλεβοκομβικός ρυθμός της καρδιάς ξαφνικά γινόταν κολπική μαρμαρυγή. Ξεκινώντας λοιπόν την χορήγηση του Carbo Veegetabilis 30ch ανά 2-3 λεπτά και μετά από 3-4 δόσεις φαρμάκου υπήρχε άμεση βελτίωση της κλινικής εικόνας, ενώ ο καρδιακός ρυθμός επανερχόταν στο φυσιολογικό σε 1-2 ώρες.

Το γεγονός αυτό παραξένεψε πολύ τους γιατρούς της Μονάδας Εντατικής γιατί τα αντιαρρυθμικά που χρησιμοποιούσαν (τύπου Angoron) ήξεραν ότι έχουν μέγιστη δράση 24-48 ώρες.

Σταδιακά οι κρίσεις περιορίστηκαν, βγήκε από τη Μονάδα Εντατικής και χειρουργήθηκε (διπλό bypass) με μεγάλη επιτυχία..

Ιωάννης Ελευθεριάδης, από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 22




-