ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ TOY PAGET

του Massino MANGIALAVORI M.D., από το περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 3

Βλέπω τον κ. Ο. τον Μάρτιο του '87, για πρώτη φορά.

Είναι ένας άνδρας 40 χρονών, με εμφάνιση πολύ αγχώδη και ταραγμένη. Παρουσιάστηκε στο ιατρείο μου συνοδευόμενος από τη γυναίκα του μισή ώρα πριν από το καθορισμένο ραντεβού.

Δουλεύει μαζί με τη γυναίκα του και είναι ιδιοκτήτης ενός καταστήματος τροφίμων. Η αιτία για την οποία προσέρχεται να εξεταστεί είναι η νόσος του Paget, διαγνωσμένη πριν από 5 χρόνια. Κάνει θεραπεία σ' ένα κέντρο εξειδικευμένο, όπου τον παρακολουθούν 3 φορές τον χρόνο.

Η σημερινή παθολογία έχει σταθεροποιηθεί. Εδώ και καιρό δεν αισθάνεται πια πόνους στην πλάτη και είναι υπό θεραπεία με βιταμίνη C. Οι βιοχημικές αναλύσεις παραμένουν παθολογικές.

Τα πρώτα συμπτώματα της νόσου του Paget εκδηλώθηκαν με κράμπες στους βραχίονες και στους καρπούς. Στη συνέχεια, ο ασθενής αισθάνθηκε δυνατούς πόνους στη θωρακική και αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, που καλυτερεύουν αισθητά με την κίνηση και την παραμονή στον ανοικτό αέρα. Ο κύριος Ο. αναφέρει αυθόρμητα: «Το κύριο μου πρόβλημα, εάν δεν είχα τη νόσο του Paget, θα ήταν η διάρροια. Από μωρό δεν ενεργούμαι καλά, και έχω διάρροια με το παραμικρό, ειδικά όταν ταράζομαι. Ανακάλυψα, κατά σύμπτωση, ότι είχα αυτή την σοβαρή αρρώστια και είμαι πολύ προβληματισμένος για το μέλλον μου και φοβάμαι μήπως όταν γεράσω αρρωστήσω βαριά και δεν θα είμαι πλέον αυτάρκης».

Παρατηρώ, ότι ο κύριος Ο. είναι πολύ ανήσυχος, ενώ μου μιλάει και φαίνεται αγχώδης στο να μου πει πολλά πράγματα. Εκφράζεται μιλώντας πολύ γρήγορα και ιδρώνει, ενώ μου εξιστορεί. Μετά από λίγο μου ζητάει να πάει στο μπάνιο: «Είμαι σκλάβος της διάρροιας. Δεν μπορώ να πάω σε κανένα μέρος αν δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει τουαλέτα στην άμεση διάθεση μου. Ακόμα κι όταν μπαίνω ο' ένα μπαρ πρέπει να είμαι σίγουρος ότι υπάρχει μια τουαλέτα στη διάθεση μου, που δεν πρέπει να περιμένω για να μπω. Ζητώ διασαφηνίσεις:

«Έχω πάντα μια φοβερή βιασύνη, δεν μπορώ να περιμένω, ούτε να πάρω ανάσα, δεν μπορώ να κάνω τα πράγματα με ηρεμία, από τότε που ήμουνα παιδί με φώναζαν Speedy Gonzales.

Μου φαίνεται ότι ο καιρός δεν μου φτάνει ποτέ, ειδικά όταν δουλεύω. Καταφέρνω να κάνω αυτό που θα έκαναν 3 άτομα. Διαχειριζόμαστε το κατάστημα εγώ και η γυναίκα μου κι έχω ένα κατάστημα τροφίμων, όπου πριν δούλευαν 4 άτομα. Η δουλειά με κάνει φοβερά νευρικό και πρέπει πάντα να βιάζομαι, αλλά την Κυριακή πηγαίνω για ψάρεμα και ξεχνάω όλες τις υπευθυνότητες. Μου αρέσει να υαρεύω, γιατί αισθάνομαι ήρεμος. Δίπλα στο νερό μπορώ να περιμένω και ώρες χωρίς να πιάνω ψάρι και χαλαρώνω, αλλά εκτός από εκεί δεν μπορώ να περιμένω ούτε σε φωτεινό σηματοδότη, ειδικά όταν έχω διάρροια. Μετά, όταν είμαι μέσα στο πλήθος είναι μία καταστροφή, όσο περισσότερα άτομα υπάρχουν, τόσο χειρότερα είμαι, μου φαίνεται ότι μου λείπει ο αέρας και μου γυρίζει το κεφάλι, αισθάνομαι να λιποθυμάω. Έχω ιλίγγους από μικρός, δεν κατόρθωνα να κάνω ούτε τσουλήθρα. Μου τρέμουν οι γάμπες και δεν με κρατάνε... μετά εάν σταθώ πάνω σε μία γέφυρα ή στην κορυφή ενός πύργου είναι μία καταστροφή, μπορεί να τα κάνω πάνω μου.

Όλα αυτά τα προβλήματα της διάρροιας έχουν χειροτερεύει από τότε που έμαθα ότι έχω τη νόσο του Paget. Σκέφτομαι ότι δεν 8α ζήσω, πλέον, καλά και 8α ήθελα να περάσω καλά αυτό που μου μένει να ζήσω». Η γυναίκα του μου εξιστορεί ότι ο άνδρας της ταράζεται για το παραμικρό πράγμα. Δεν θέλει να ξέρει ότι έχει ραντεβού, γιατί εκνευρίζεται. «Παλιότερα πήγαινα για ιιάρεμα με συντροφιά φίλων μου, αλλά τώρα πια δεν το κάνω, γιατί με αναγκάζουν πάντα να περιμένω. Ακόμα και το πρωί της Κυριακής, εάν συμφωνηθεί να τηρήσουμε ένα ωράριο, πρέπει να το τηρήσουμε, αλλιώς εγώ ταράζομαι και προτιμώ να φύγω. Δεν μπορώ να περιμένω, γιατί μετά μου χαλάει όλη η μέρα».

Ρωτάω για τις παιδικές αρρώστιες και μου εξιστορεί ότι τις πέρασε όλες, εκτός από την παρωτίτιδα, έκανε αμυγδαλεκτομή και αδενοειδεκτομή, όταν ήταν 4 χρονών και εγχειρίστηκε επειγόντως για σκωληκοειδίτιδα. Του αρέσουν τα γλυκά και όλα τα εσπεριδοειδή, ειδικά τα γκρέιπ φρουτ και τα κίτρα για τα οποία ήταν πολύ λαίμαργος από μικρός.

Συνταγογραφώ ARG-N. 200 CH. Μετά από 10 μέρες ο κύριος Ο. μου τηλεφωνεί για μια σαφή χειροτέρευση των διαρροϊκών κενώσεων που φτάσανε μέχρι 7-8 επεισόδια καθημερινά και για μία μεγάλη κούραση μέχρι να φτάσει στην τουαλέτα. Συνταγογραφώ Calc-ρ 6Χ και μετά 3 μέρες η κατάσταση σταθεροποιήθηκε. Περίπου μετά 1 μήνα ξαναεμφανίζονται οι πόνοι στους βραχίονες και οι κράμπες στους καρπούς, όπως τους είχε αισθανθεί στην αρχή της εμφάνισης της νόσου. Στο διάστημα μιας εβδομάδας εξαφανίζονται επαναλμβάνοντας ARG-N 200CH.

Ξαναβλέπω τον κ. Ο. στο τέλος του Ιουνίου του '87 και μου λέει αυθόρμητα: «Μου έχει, σχεδόν, εξαφανιστεί η διάρροια και η βιασύνη να τρέχω στο μπάνιο. Καταφέρνω να πηγαίνω στο μπάνιο μόνο μία φορά την ημέρα, αισθάνομαι ένας άνθρωπος ελεύθερος, γιατί δεν έχω πια διάρροια και οι κενώσεις είναι σχηματισμένες. Μου αυξήθηκε πολύ η όρεξη για φαγητό.

Μέχρι 10 μέρες πριν αισθανόμουν πολύ πιο ήρεμος, εκτός από τις ώρες που ήμουν στη δουλειά. Τώρα πια μου φαίνεται ότι είναι πάρα πολλές και σκέφτομαι να πουλήσω το μαγαζί και να ξαναρχίσω να κάνω τον υπάλληλο, γιατί δεν έχω πια πολλές απαιτήσεις από τη ζωή... και έπειτα έχω βάλει κάτι στη μπάντα και θέλω ν' απολαύσω τη ζωή χωρίς μεγάλες υπευθυνότητες. Μου εξαφανίστηκαν, σχεδόν, οι ίλιγγοι, ακόμα κι όταν είμαι μέσα σε πολό κόσμο. Κατόρθωσα ν' ανέβω στο σπίτι φίλων μας που μένουν στον 8ο όροφο, που δεν ήθελα ποτέ να πάω σπίτι τους».

Ρωτάω κάτι για τους πόνους στην πλάτη: «Αυτοί έχουν χειροτερεύει. Πρώτα δεν αισθανόμουν, σχεδόν, τίποτα και τώρα αισθάνομαι μία ενόχληση κι ένα βάρος στην πλάτη/Οταν μου κάνει μασάζ η γυναίκα μου αισθάνομαι καλύτερα, ιδιαίτερα δε όταν μου κάνει μασάζ με δύναμη. Θα ήθελα κάποιον να μου τεντώσει την πλάτη, όπως έκαναν κάποτε στα βασανιστήρια. Αισθάνομαι, επίσης, ένα κάυιμο στην πλάτη και είμαι πολύ πιο καλά, όταν κάνω ηλιοθεραπεία.

Μου εμφανίστηκε μία μεγάλη επιθυμία για γλυκά, αλλά δεν καταφέρνω, πλέον, να τρώω εσπεριδοειδή, που λαχταρούσα τόσο πολύ. Μου έρχεται να κάνω εμετό με την ιδέα να φάω κίτρο που το παράγγελνα επί τούτου από τη Σικελία και το Ισραήλ».

Συνταγογραφώ μία δόση ARG-N 10Μ. Σε διάστημα 3 μηνών ο κ. Ο. αισθάνεται πολύ καλύτερα, δεν νιώθει, πλέον, κανένα πόνο στην πλάτη και τα συμπτώματα για τα οποία είχε πρωτοέλθει είχαν όλα εξαφανιστεί εκτός από τη φοβερή υπερδραστηριότητα στη δουλειά. «Έχω αποφασίσει να πουλήσω τη δουλειά μου, γιατί πιστεύω ότι η δουλειά με καταστρέφει. Τώρα είμαι ένας άνθρωπος ήρεμος, αλλά υπάρχει κάτι που με εμποδίζει να δουλεύω ήρεμα. Δεν είναι για τα λεφτά, αλλά όταν πρέπει να δουλεύω δεν κατορθώνω να έχω ένα ήρεμο ρυθμό».

Παρά την αντικειμενική βελτίωση των συμπτωμάτων του κ. Ο., οι εργαστηριακές αναλύσεις δείχνουν μία προοδευτική επιδείνωση της παθολογίας που όμως δεν ακολουθείται από κανένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της Paget.

Μετά από 3 μήνες ο κ. Ο. αποφασίζει να πουλήσει το κατάστημα και να μείνει υπάλληλος στον καινούργιο ιδιοκτήτη.

Ξαναβλέπω τον κ. Ο. μετά από δική του αίτηση σχεδόν 18 μήνες από την πρώτη επίσκευη. Επανεμφανίζεται με δυνατούς πόνους στον βραχίονα και στη θωρακική κι αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Όλοι οι πόνοι καλυτερεύουν με την κίνηση και με τη φυσική δραστηριότητα, ειδικά στον ανοιχτό αέρα.

«Εδώ και ένα μήνα τώρα έχω επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα. Πέθανε ο πατέρας μου και ρίχτηκα με τα μούτρα στη δουλειά. Τώρα δουλεύω και 12 ώρες την ημέρα. Ενεργούμαι πάρα πολλές φορές την ημέρα και συχνά παρατηρώ ότι είναι μόνο βλέννα. Αλλά δεν έχω πλέον πρόβλημα να κάθομαι ανάμεσα σε άλλο κόσμο και δεν πρέπει να τρέχω να πάω στην τουαλέτα. Μου επανεμφανίστηκαν οι ίλιγγοι, όταν πηγαίνω σε μέρη πολύ ι/ηλά. Έχω επιθυμία να κάνω έρωτα μόνο όταν είμαι σε διακοπές. Στο σπίτι είμαι πολύ κουρασμένος και στενοχωρημένος για να το κατορθώσω. Ακόμα και εάν η γυναίκα μου επιμένει, εγώ δεν θέλω να κάνω παιδιά, γιατί δεν θα έχουμε καθόλου καιρό με τόση δουλειά που πρέπει να κάνω». Πληροφορούμαι για τους πόνους της πλάτης:

«Συνήθως αισθάνομαι μόνο ένα αίσθημα βάρους και μυρμήγκιασμα. Αλλά όταν είναι σε έξαρση, έχω κράμπες σαν να με τραβούσαν από τα μπράτσα κι εγώ να ήθελα να με τραβήξουν ακόμα πιο δυνατά για να μου φύγει ο πόνος. Θα ήθελα να κρεμαστώ από τα χέρια με 100 kg στα πόδια».

«Έχω ξαναρχίσει να τρώω γλυκά, αλλά τα πορτοκάλια και τα κίτρα μου φέρνουν τάση για εμετό».

Συνταγογραφώ πάλι ARG-Ν 10Μ και δεν παρατηρώ την παραμικρή καλυτέρευση για 2 μήνες και ο κ. Ο. αρχίζει να χάνει τις ελπίδες του. Οι νοσοκομειακοί έλεγχοι βρίσκουν ότι η παοολογική κατάσταση είναι στάσιμη, ενώ ο ασθενής δεν παίρνει κανένα φάρμακο χωρίς να το ξέρουν οι γιατροί που τον παρακολουθούν. Δύο μήνες μετά εμφανίζεται μία αποφολιδωτική δερματίτιδα, με φαγούρα στα δάκτυλα και στους καρπούς. Τα δάκτυλα είναι πρησμένα και κόκκινα και ο ασθενής αρνείται με απόλυτο τρόπο να συνεχίσει τη θεραπεία, εάν δεν δει ικανοποιητικά αποτελέσματα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Μετά από μία ακόμη συνέντευξη κατορθώνω να μάθω μόνο ότι ο κ. Ο. αισθάνεται από χρόνια μία ενοχλητική βοή στο αριστερό αυτί και μετά τον θάνατο του πατέρα του έγινε πιο ενοχλητικό:

«Μοιάζει μ' ένα καμπανάκι που μου θυμίζει τον πατέρα μου...(!) αλλά εγώ μόνο όταν δουλεύω το ξεχνάω, αλλά τώρα αρχίζω και κουράζομαι και δεν το αντέχω πλέον».

Κάνω repertorisation στα ακόλουθα συμπτώματα:

Itching - fingers
Itching - fingers - scabs
Itching - hand
Discoloration - fingers - redness
Swelling - fingers
Noises - ringing
Restlessness - working, while
Industrious - mania for work
Sweet - desire for
Vertigo - high places

Ο έλεγχος στο repertory μου δείχνει μ' εμφανή τρόπο την πιθανότητα, ότι το ενδεικνυόμενο φάρμακο είναι το CITRUS VULGARIS. Μελετώντας το φάρμακο παρατηρώ, ότι η απέχθεια για τα πορτοκάλια, οι έλκοντες πόνοι στα άκρα, οι κράμπες στους βραχίονες και στους καρπούς είναι συμπτώματα του φαρμάκου.

Δυστυχώς μου ήταν αδύνατο να βρω σε σύντομο χρόνο το φάρμακο, αλλά καταφέρνω να προμηθευτώ το μητρικό βάμμα και παρασκευάζω την 6 CH δυναμοποίηση, την οποία του χορηγώ τρεις φορές την ημέρα. Δύο μέρες μετά, η δερματίτιδα επεκτείνεται στους βραχίονες με μία φοβερή φαγούρα, εμφανίζεται μια μεγάλη αϋπνία και ανησυχία, αλλά υποχωρούν προοδευτικά οι πόνοι στην πλάτη. Μετά από μία εβδομάδα ο κ. Ο. λέει ότι αισθάνεται «διαφορετικά και κάπως περίεργα» και δύο εβδομάδες μετά αναφέρει «ότι δεν έχει αισθανθεί ποτέ τόσο καλά».

Στο μεταξύ καταφέρνω να προμηθευτώ μία 30CH δυναμοποίηση, αλλά περιμένω πριν του δώσω το φάρμακο, αναμένοντας την εξέλιξη της περίπτωσης. Σχεδόν μετά από 2 μήνες ο κ. Ο. επανέρχεται για τον κανονικό έλεγχο στο κέντρο όπου τον παρακολουθούν για τη νόσο του Paget.

Οι βιοχημικοί έλεγχοι είναι σαφώς καλύτεροι και οι γιατροί του κέντρου μου τηλεφωνούν για να μάθουν τί χορήγησα στον ασθενή, γιατί ο κ. Ο. δεν μπορούσε, πλέον, να συνεχίζει να λέει ψέματα για τη θεραπεία που έκανε κι αποφάσισε να πει την αλήθεια.

Στη συνέχεια, ο κ. Ο. δεν παρουσίασε κανένα σύμπτωμα ικανό παρατήρησης για 6 μήνες.

Σε αυτό το διάστημα άλλαξε δουλειά και τώρα δουλεύει ο' ένα περίπτερο περιοδικών μαζί με τη γυναίκα του, όπου παραμένει για πολλές ώρες, σχεδόν, ακίνητος. Μερικές φορές του παρουσιάζεται κάποιος πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης που εξαφανίζεται με μερικές σταγόνες Citrus Vulgaris 30 CH.

Τον Δεκέμβριο του '91 ο κ. Ο. αρρωσταίνει από μία σοβαρή γρίππη με πυρετό 40° C και διάχυτους πόνους στις αρθρώσεις.

Η συμπτωματολογία επιλύεται σε λίγες ώρες με λίγες σταγόνες φαρμάκου διαλυμένες στο νερό.