Διαβάστε για την ιστορία της Ομοιοπαθητικής από τον Οδηγό της Εκθεσης Χάνεμαν (Εκθεση του Γερμανικού Μουσείου Υγιεινής και του Ινστιτούτου Ιστορίας της ιατρικής του Ιδρύματος Robert Bosch Στουτγκάρδης).

Περισσότερα για την Ε.Ε.Ο.Ι. και την ιστορία της, μπορείτε να διαβάσετε σε αυτή τη σελίδα.

 

Η ιστορία της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι πολύ μακρά και ξεκινά το 1796 όταν ο Γερμανός καθηγητής Ιατρικής Samuel Hahnemann εισήγαγε για πρώτη φορά την Ομοιοπαθητική θεραπευτική Αρχή, δηλαδή το «Νόμο των Ομοίων». Παρόμοια θεραπευτική αρχή είχε διατυπωθεί και στην Ελληνική κλασική αρχαιότητα από τον πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη ο οποίος είπε: «τα όμοια τοις ομοίοις εισίν ιάματα». Πατέρας της ομοιοπαθητικής όμως θεωρείται ο Χάνεμαν.

Κατά τον 19° αιώνα και ιδίως περί τα τέλη του, η διάδοση της Ομοιοπαθητικής ήταν εντυπωσιακή. Ενδεικτικό αναφέρουμε ότι στις Η.Π.Α. την εποχή αυτή, το 20-25% των ιατρών ασκούσαν την Ομοιοπαθητική Ιατρική. Μετά το 2° παγκόσμιο πόλεμο και ιδίως τα τελευταία 40 χρόνια, η Ομοιοπαθητική διανύει μια θριαμβευτική περίοδο με σημαντική εξάπλωση σε όλο τον κόσμο.

Οι αιτίες της εντυπωσιακής ακμής της είναι πολλές:

• η επιστημονική πλέον κατοχύρωση των αποτελεσμάτων της
• η αναγνώριση της από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως παραδοσιακής ιατρικής
• η εισαγωγή της διδασκαλίας της Ομοιοπαθητικής σε πολλά πανεπιστήμια
• η ποιοτική αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών, λόγω καλύτερης εκπαίδευσης των ομοιοπαθητικών ιατρών, γεγονός που κατά μεγάλο ποσοστό οφείλεται στην καταλυτική παρουσία του Γ. Βυθούλκα στο διεθνές προσκήνιο.

Αυτή λοιπόν τη σημαντική περίοδο στην ιστορία της εξέλιξης της Ομοιοπαθητικής σφράγισε η βράβευση του Γ. Βυθούλκα το 1996 στο Σουηδικό Κοινοβούλιο με το «Διεθνές βραβείο για το Σωστό Τρόπο Ζωής για τη μεγάλη προσφορά του», όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απονομής, «στην αναβίωση της Ομοιοπαθητικής γνώσης έτσι ώστε η Ομοιοπαθητική να διεκδικεί σήμερα μια θέση στην επιστήμη ως αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας».

Το 2000, επίσης, τιμάται από τον πρόεδρο της Ουγγαρίας, στο κοινοβούλιο της χώρας, με το Χρυσό Μετάλλιο της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, από τον αρχαιότερο ιατρικό σύλλογο της Αμερικής (American Institute of Homeopathy) και από τον Υπουργό Υγε,ίας της Ινδίας ως «ο Ομοιοπαθητικός της Χιλιετίας», παίρνει τον τίτλο του Professor Honoris Causa από την πρώτη Ιατρική σχολή της Ουκρανίας και γίνεται σύμβουλος του διεθνούς φήμης ιατρικού κέντρου Beth Israel της Νέας Υόρκης.

Η εξέλιξη και διαδρομή της Ομοιοπαθητικής

Μετά το 1960 n εξέλιξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι εντυπωσιακή. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Στη Μ. Βρετανία: Η Ομοιοπαθητική είναι αναγνωρισμένη ως υποειδικότητα της Γενικής Ιατρικής από το 195° και στα πλαίσια αναθεώρησης του όλου συστήματος των ιατρικών ειδικοτήτων υπάρχει η πρόθεση αναγνώρισης της Ομοιοπαθητικής ως πλήρους αυτόνομης ειδικότητας. Υπάρχουν πέντε ομοιοπαθητικά νοσοκομεία ενταγμένα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το 37% των Βρετανών γενικών ιατρών χρησιμοποιούν την Ομοιοπαθητική συστηματικά ή περιστασιακά.Επίσης για περισσότερο από έναν αιώνα η βασιλική οικογένεια ακολουθεί συστηματικά ομοιοπαθητική θεραπεία.

Στην Γερμανία η ομοιοπαθητική περίθαλψη καλύπτεται από το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και όλες τις ιδιωτικές ασφάλειες.

Στη Γαλλία: το 32% των Γάλλων γενικών ιατρών συνταγογραφούν ομοιοπαθητικά φάρμακα συστηματικά ή περιστασιακά, τα οποία περιλαμβάνονται στην Γαλλική φαρμακοποιία.

Στο Βέλγιο: Το Βελγικό κοινοβούλιο ψήφισε τον 3/99 νομοσχέδιο για την αναγνώριση της μη συμβατικής ιατρικής με πρώτη την Ομοιοπαθητική και από ι/ι/οο όλα τα βελγικά ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν τις δαπάνες για ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του 1998 το 42% των ερωτηθέντων εμπιστεύεται και ακολουθεί την Ομοιοπαθητική θεραπευτική.

Στην Ολλανδία: το 40% του πληθυσμού έχει επισκεφθεί ομοιοπαθητικό ιατρό, ενώ περίπου το 20 % των γενικών ιατρών χρησιμοποιεί την Ομοιοπαθητική Ιατρική. Εντυπωσιακό στοιχείο σε πρόσφατη έρευνα ήταν ότι περισσότεροι γονείς(40%) εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ομοιοπαθητικό ιατρό παρά σε συμβατικό (35%).

Στην Ισπανία και στην Αυστρία λειτουργούν ομοιοπαθητικά εξωτερικά ιατρεία σε γενικά νοσοκομεία.

Στην Ιταλία επίκειται η ψήφιση νόμου για την εισαγωγή της ομοιοπαθητικής στις ιατρικές πανεπιστημιακές σχολές και στα νοσοκομεία της χώρας και ήδη τρία πανεπιστήμια παρέχουν μεταπτυχιακή εκπαίδευση στην ομοιοπαθητική. Στο επιστημονικό επίπεδο, τα άλματα της.Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι μεγάλα: Ήδη στη Γαλλία, εννιά πανεπιστήμια παρέχουν τριετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα εκμάθησης της Ομοιοπαθητικής και στο τέλος των σπουδών απονέμουν πανεπιστημιακό δίπλωμα.

Στο Βέλγιο: Η Ομοιοπαθητική διδάσκεται στους τελειόφοιτους της Ιατρικής Σχολής του Catholic University of Louvain, το μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο του Βελγίου.

Στην Ισπανία τέσσερα πανεπιστήμια έχουν μεταπτυχιακά τμήματα Ομοιοπαθητικής.

Στην Γερμανία και στην Αυστρία οι επίσημοι ιατρικοί σύλλογοι απονέμουν κατόπιν εξετάσεων τον τίτλο του ομοιοπαθητικού ιατρού ενώ οι φοιτητές της ιατρικής όλων των πανεπιστημίων εξοικειώνονται με την ομοιοπαθητική. Στο πανεπιστήμιο Exceter της Μ. Βρετανίας έχει δημιουργηθεί έδρα με αντικείμενο την έρευνα στη μη συμβατική ιατρική και στο πανεπιστήμιο του Liverpool έδρα ομοιοπαθητικής.

Στις ΗΠΑ: Σε έρευνα που δημοσιεύθηκε στο JAMA αναφέρει ότι στο 64% όλων των Ιατρικών Σχολών στις ΗΠΑ δίνονται στους φοιτητές τους μαθήματα εναλλακτικής ή συμπληρωματικής ιατρικής.Υπάρχουν πάνω από 200 ερευνητικές εργασίες σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά που αποδεικνύουν την ευεργετική δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου.

Στην Ελλάδα η “ομοιοπαθητική φαρμακοτεχνία” διδάσκεται από τον Τομέα της Φαρμακογνωσίας της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών. Το 1995 ° Γ. Βυθούλκας ίδρυσε στην Αλόννησο τη ΔΑΚΟ.

 

Για την ιστορία της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα, μπορείτε να διαβάστε το σχετικό άρθρο.