Η στήλη του ΣΦΟΙ, Ιούλιος 2010
H στήλη του Συλλόγου Φίλων Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, Ιούλιος 2010
από το περιοδικό
Ομοιοπαθητικά Νέα, τεύχος 16, Ιούνιος 2010
Αγαπητά μέλη και φίλοι του ΣΦΟΙ
Σκεφθήκαμε να ασχοληθούμε αυτήν τη φορά με ένα θέμα πολύ πρακτικό και γι' αυτό, πιστεύουμε, πολύ χρήσιμο: τα πόδια μας. Το όργανο δηλαδή που χρησιμεύει για τη στήριξη και ελαστικότητα κατά την ορθοστασία, το βάδισμα, το τρέξιμο και τα πηδήματα.
Τώρα που αρχίζουν οι διακοπές, συνειδητοποιούμε πιο έντονα έντονα ότι το πιο παραμελημένο μέλος του σώματός μας είναι πιθανότατα τα πόδια μας.
Ένας «ορισμός» για τα πόδια, που διαβάσαμε πρόσφατα και μας εντυπωσίασε, είναι ο εξής: «Ένα θαύμα της μηχανικής που συνδυάζει τη χάρη, τη διάρκεια και την ευαισθησία».
Είναι το μέλος του σώματός μας που συνήθως φροντίζουμε λιγότερο και το «κρύβουμε» μέσα στα παπούτσια, τουλάχιστον το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου. Τη μεγάλη αξία των παιδιών την διαπιστώνουμε «όταν κάτι δεν πάει καλά».
Υγιή πόδια, που λειτουργούν καλώς, μας δίνουν τη χαρά της κίνησης και της μετακίνησης. Όταν τα πόδια πονάνε και η υγεία τους δεν είναι
σε καλή κατάσταση, μας κάνουν να νιώθουμε κουρασμένοι, εκνευρισμένοι και μας αφαιρούν τη χαρά της ζωής.
Ας αναλογιστούμε για λίγο «το τι τραβάνε τα πόδια μας» και πως, κατά κάποιον τρόπο, «τα τιμωρούμε» κατά τη διάρκεια της ζωής μας:
Όταν περπατάμε με άνεση, και κάνουμε σ' ένα λεπτό περίπου 100 βήματα, κάθε φτέρνα μας είναι σαν να «τραντάζει» το έδαφος με
βάρος 100 περίπου κιλών, 50 φορές η καθεμία, μέσα σε ένα λεπτό.
Καθώς διανύουμε, καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας, κατά μέσον όρο, 190.000 χιλιόμετρα, σημαίνει ότι δεκάδες χιλιάδες φορές «τραντάζεται» το έδαφος από καθεμία φτέρνα μας!
Εξαιτίας αυτής της «ταλαιπωρίας» στην οποία υπόκεινται τα πόδια μας, παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα, τα οποία μπορούν να ενταχθούν σε πέντε γενικές κατηγορίες, βάσει των χαρακτηριστικών που παρουσιάζουν: οι γνωστοί σε όλους «κάλοι», η «κερατοδερμία ή σχισμένες φτέρνες», η «φλεγμονή» στα πέλματα, η «επιδέρμωση» που προσβάλλει τα άκρα των ποδιών, ιδίως μεταξύ των δακτύλων και του πέλματος, και η «ακροχορδόνωση, δηλαδή η ανάπτυξη πολλών χορδόνων στο πέλμα».
Για λόγους πρακτικούς, θα εστιαστούμε στις τρεις πιο συνηθισμένες κατηγορίες:
Οι «κάλοι» που δημιουργούνται συνήθως στα πλάγια, από κάτω αλλά και από πάνω στα δάχτυλα και που όταν πιέζουν το νεύρο,
προκαλούν μεγάλο πόνο. Μερικές φορές δημιουργούνται και ανάμεσα στα δάχτυλα, αλλά αυτοί συνήθως προκαλούν λιγότερο πόνο.
Υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι αφαίρεσης, κυρίως με φαρμακευτικά επιθέματα. Υπάρχουν και πολλοί απλοί τρόποι πρόληψης ή έστω και προφύλαξης:
Τα παπούτσια πρέπει να είναι το σωστό νούμερο και να αφήνουν κάποιο περιθώριο (αέρα όπως το λέμε) στα ακροδάχτυλα.
Πρέπει να αποφεύγονται τα πολύ στενά αλλά και τα πολύ φαρδιά παπούτσια.
Οι ορθοπεδικοί «πάτοι» από ειδικό υλικό μπορούν να απορροφούν τις δυνάμεις της πρόσκρουσης από τον βηματισμό ή το τρέξιμο.
Επίσης πρέπει να αποφεύγονται οι πολύ στενές κάλτσες (για τους άνδρες) και τα πολύ στενά καλσόν κάθε μορφής (για τις γυναίκες),
έτσι ώστε να δημιουργείται υγιές περιβάλλον για το πόδι.
Η «κερατοδερμία ή σχισμένες φτέρνες». Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να την προκαλέσουν. Ένας απ' αυτούς είναι η
χρήση παπουτσιών χωρίς φτέρνα, τα «ξόφτερνα», στα οποία περιλαμβάνονται τα «πέδιλα» και τα «τσόκαρα». Από την τριβή και
την πίεση που ασκούνται στη φτέρνα κατά το περπάτημα, το δέρμα σκληρό και δημιουργούνται σχισμές στη φτέρνα, και μερικές φορές
εξελίσσεται σε πόνους και αιμορραγία. ʼλλος λόγος μπορεί να είναι οι συνθήκες που υπάρχουν στο δέρμα, όπως το έκζεμα και η ψωρίαση, ή κάποια δυσπλασία της φτέρνας. Επίσης εμφανίζεται σε όσους έχουν χαμηλή κυκλοφορία του αίματος, όπως οι διαβητικοί, διότι δεν έχουν αρκετό αίμα για να τροφοδοτηθεί το δέρμα ώστε να μπορεί να λειτουργήσει κανονικά.
Υπάρχουν πολλοί απλοί τρόποι πρόληψης ή έστω και προφύλαξης:
Καταρχάς θα πρέπει να σταματήσουμε να φοράμε τα παπούτσια που δημιούργησαν και δημιουργούν το πρόβλημα.
Να βάζουμε τα πόδια μας σε ζεστό αλατόνερο, για περίπου 10 λεπτά στο τέλος κάθε μέρας, ώστε να ξεκουράζονται και να καταλαγιάζει η
«φλόγωση» από την τριβή και την πίεση.
Καθημερινή περιποίηση με κρέμα, αλοιφή, λάδι σώματος, κλασική φυτική κρέμα, βούτυρο κακάο, και κρέμες με βιταμίνη Ε.
Πρέπει να προσέχουμε ώστε «ο πάτος» του παπουτσιού να είναι αρκετά αναπαυτικός, να είναι λείος και να μην είναι πολύ σκληρός.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εσωτερικούς «πάτους» ή ειδικά «μαξιλαράκια» για τη φτέρνα του παπουτσιού.
Όταν πρόκειται να περπατήσουμε πολύ ή να περπατήσουμε σε σκληρές επιφάνειες, πρέπει να αποφεύγονται τα παπούτσια με ψηλά τακούνια, καθώς και τα πολύ μαλακά παπούτσια (σε στιλ μπαλέτου).
H «επιδέρμωση» που προσβάλλει τα άκρα των ποδιών, η γνωστή σε όλους μας μυκητίαση, μπορεί να προκαλεί έντονο κνησμό, σχισμές, φουσκάλες ή περιοχές με ξεφλουδισμένη επιδερμίδα. Μπορεί να προκληθεί κυρίως σε υγρό -ιδρωμένο- μουσκεμένο δέρμα, ιδίως μεταξύ του τετάρτου και πέμπτου δακτύλου των ποδιών, ή σε ξηρό ξεφλουδισμένο δέρμα γύρω από τις φτέρνες ή οπουδήποτε στο πόδι. Προκαλείται από μύκητες που μπορείτε να τους «κολλήσετε» από οπουδήποτε (συνήθως από πολυπληθείς χώρους, όπως είναι οι πισίνες, τα ντους και οι καμπίνες) ή από οποιοδήποτε μέρος όπου περπατάμε ξυπόλυτοι. Οι μύκητες που πέφτουν από τα πόδια κάποιου άλλου, μπορούν να εισέλθουν στο δικό μας, αρκεί να είμαστε επιρρεπείς. Μόλις τα πόδια μας μολυνθούν, το ζεστό, σκοτεινό και γλυκό περιβάλλον του ποδιού, που είναι εγκλωβισμένο μέσα στο παπούτσι ή το σπορτέξ, δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθούν οι μύκητες. Εν τούτοις, η μυκητίαση μπορεί να αναπτυχθεί και σε ξερές και μη αεριζόμενες περιοχές. Είναι ένα συχνό καλοκαιρινό φαινόμενο σε όσους φοράνε πέδιλα το καλοκαίρι. Ο ήλιος ξεραίνει την επιδερμίδα, η οποία έτσι χάνει το φυσικό προστατευτικό λάδι που έχει, και σε συνδυασμό με τα συνεχή τραύματα που προκαλούνται από τα πέδιλα, την κάνει πιο ευάλωτη σε φλεγμονές.
Για λόγους πρόληψης, πρέπει να αλλάζουμε συχνά τα παπούτσια μας. Δεν υπάρχει λόγος να τραυματίζουμε συνεχώς τα πόδια μας
φορώντας ιδρωμένα, υγρά παπούτσια, που έχουν επηρεαστεί από μύκητες. Χρειάζονται 24-48 ώρες για να στεγνώσει σωστά ένα ζευγάρι παπούτσια. Επομένως, ενδείκνυται να αλλάζουμε παπούτσια κάθε μέρα. Για να στεγνώσουν γρηγορότερα τα παπούτσια, πρέπει να αφαιρούμε τους πάτους. Επίσης θα πρέπει να τα ελευθερώνουμε από τα κορδόνια, να τα ανοίγουμε πλήρως και να αφήνουμε τον αέρα να κυκλοφορεί ελεύθερα. Τα «σπορτέξ» πρέπει να έχουν «τρύπες» για
την κυκλοφορία του αέρα.
Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, υπάρχουν ομοιοπαθητικά φάρμακα που μπορούν να βοηθήσουν στη λύση του προβλήματος.
Προτού, λοιπόν, ξεκινήσουμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές, καλό θα είναι να συμβουλευτούμε τον ομοιοπαθητικό γιατρό μας, ώστε να μπορέσουμε, χωρίς προβλήματα που θα μας χαλάσουν τη διάθεση, να απολαύσουμε τα μπάνια μας, τους περιπάτους μας, τις παρέες μας, την προγραμματισμένη μας ξεκούραση.
Και σας αποχαιρετάμε με μια σοφή ρήση για τα πόδια:
«Στα νιάτα μου έτρεχαν τα πόδια και αργούσε ο χρόνος.
Τώρα τρέχει ο χρόνος και αργούν τα πόδια μου».
Καλό καλοκαίρι!
Σ.Φ.Ο.Ι., www.HomeopathyFriends.gr
